Bambaşka

Sevmek birini, delicesine sevmek. Tanımlanmamak. Bambaşka olmak. Bambaşka sevmek. 

Zamansız olmak. Bütün her şeyi silip atmak, butun geçmişi temize çekme isteği mesela. 

Gerçekleşemeyecek dilekler için çok büyüdük oysaki biz. 

Geri alınamıyor hiç bir şey.Herkesin sırtında bir iz. Yüzünde gölgeler.Tutuyor onlar bizi.Yaş büyüdükçe o izler daha derin oluyor. Ama kanamıyor. Düzeltemeyeceğini biliyorsun çünkü. Daha kötüsü olamaz derken, hep daha kötüsü oluyor.Şu aklımızı bir atsak gitsek. Bir kurtulsak her hatadan, her lekeden. Sonra bambaşka olsak işte.Bu kadar geç kalmamış olsak.Bu kadar kirlenmemiş.

İtiraflar, itiraflar.

Kimseyi tanımlamadığım gibi tanımlamak, kimseyle tanımlanmadığım gibi tanımlanmak isteği var içimde. Rüyada görsek de inanmasak mı acaba? Neden hep doğrulardan yanlışlara sapıyor yönümüz? Neden hep bir tuzak kuruyoruz kendimize?

Geçmişim delik deşik, geçmiş dediğin çok gerisi de değil üstelik. O kadar yakın ki, sanki hemencik geri dönüp düzeltilebilecek gibi geliyor insana.

Ama değil.

Karışsak ya aslında, bambaşka olsak ya?

Ne saçma satırlar, yazamaz olmuşum ben. 

Hayal mi gerçek mi şimdi bunlar?

Yok yok bambaşka.