Unut-mak

Bazı özel insanlar vardır hayatında. Ona olan sevgin hiç bitmeyecek, hayatından hiç çıkmayacak sanırsın. O kadar çok değer verirsinki o anda ona, anlamaz. Sen onun için, onun sende olduğu kadar değerli olmazsın asla. Zaten karşılıklı olsa hayatta her duygu, hiç acı çekmezsin. 'Hayat acımasız' demezsin. Böyle bi ütopyada yaşayıp gidersin.
Ama o insanlar hiç kalmaz hayatında. Unutursun sende yavaş yavaş. Kimse ölmez bir insan hayatından çıktığı için.Kim olursa olsun. İntahar edersen o başka. Ama yapma, onu yapma işte.Unutursun arkadaş, zorlada olsa unutursun.
Bazı özel günler vardır hayatında. O tarihleri kazırsın aklının, kalbinin bir köşesine. Hangisi daha güçlüyse, kaydedersin bir köşeye. Sonra bir bakarsın, aylar, yıllar olmuş o gunleri anmayalı. Üzülmezsin bile. Anlamı bile kalmaz hatta. Hatta farketmezsin bile. Birileri hatırlatırsa 'Amaan' dersin. 'Ben miydim o insan?'. Unutursun arkadaş, zorlada olsa unutursun.

Hep hayatının son dönemlerinde olan insanları hatırlarsın. Eş, dost, sevgili farketmez. O insanların dogumgunlerini unutmazsın mesela. Ya da beraber nasıl çılgınlar gibi eğlendiğinizi, ağlayarak dertleştiğinizi, haftanın hangi gunleri rakı, hangi günleri bira içtiğinizi unutmazsın. Paylaşım hep devam eder çünkü onlarla. Bazen oturup sabahlara kadar anılarınızdan bahsedersiniz. Unutmak ne mümkün, ve gerçekten o insanları kaybetmek istemezsin. 'Gitmesinler, ben bu anıları, bu gülüşleri hiç unutmayayım' dersin.
İyi güzelde o insanları bulacak kadar şanslı mı sandın kendini?

Bir arkadasım var mesela öyle 15 senelik arkadasım falan değil. En fazla 6 sene. Ama o altı senenin her anında yanımda. Bir gun vardı beraber tekila içtiğimiz. İçersin, içemezsin. Sarhoş olursun, olmazsın. İçtim, oturduğum gibide kalktım. Karaciğer sağlam o zamanlar. Ama o arkadaş benimle hala tekila içmez. Ben varsam ağzına sürmez. Ben en çok onunla tekila içmemeyi severim hatta. Ben en çok onunla tekila içmediğimizi hatırlamak isterim.

Tabi öyle herkesi hafizandan silemezsin. Bazı flu anılar kalır aklında. O kadarda değil. Ama benim için bir anlamı kalmıyor, o hayatımdan çıkıp giden insanların, onlarla olan anıların. Çünkü bir insan benim hayatımdan çıktıysa, mutlaka bana bir çok kötülük yapmıştır. Üzmüştür, kırmıştır beni defalarca. Öyle bir anda silmem, ama silince de herşey biter işte o anda. Yinede bana kalan o flu anılarla hatırlarım nasıl bir değişim geçirdiğimi.

Mesela ben çok dedim insanlara;
'Ben unuttum çoktan, sende unutsan iyi edersin.'

Ama tabi bu sadece benim, zaten ben hiç bir zaman tam doğru olmadım.