31 Aralık 2009 Perşembe

Deli dediler gülüşlerime :))

Cok mutluyum su anda..Bir daha yakalayamam belki bu mutlulugu..Degerlendiriyorum bende..Kendi kendime gülüyorum..44 saat oldu bide 8 dakika..Hala uyumadım..Hayat uykuya yenik düşmeyecek kadar degerli su anda..

Cıktım arkadasımdan hava aydınlanınca..Hemde asik olarak..İlk defa bahsettigim ozel isimler bu kadar cabuk yalan oldu..Bir kac saniyelik his, unutturdu hepsini..Ve bir daha anmayacagim onlari..Bir isim diger butun isimleri sildi. Bir his 3-5 saniyelik sadece..Uyanmaz sanırdım insanlar o saatte..Yürüyüse bile cıkmışlar..Bende yürüdüm..Soguk çarptı yüzüme..Kısa olan saclarımı bıraktım ucussunlar diye kendilerince, olabildiğince..Yürüdüm yolumu uzatarak hemde sewmezken yürümeyi..O kadar iyi geldiki..Kulagımda muzigim..Bagıra cagıra söyleyerek sarkıları yürüdüm..Görmedim yanımdan gecen insanların saskın bakışlarını..Kahkaha ata ata sevdim sokak köpeklerini..Korkmadım bu sefer..Konuştum onlarla..Bıraktım benimle beraber yürüsünler..Biri sevdi beni yaladı elimi..Daha samimi ve içten bir sevgi gösterisi görmedim uzun zamandır..Yine güldüm yine güldüm insanlara aldırmadan..Deli dediler bana..Deli dediler gülüşlerime..Biliyorum işte..Aman napalim..Bence onlarıda gülümsettim sabah sabah..

Bir baktım bizim siteye gelmişim yanımda yoldaşlarım köpekler..Keşke daha uzun olsaydı bu yürüyüş..Olmadı yetmedi..Evin onundeki parkta bi sigara içiyim dedim..Sasırdım sonra..Benim çocuklugumda parklarda kum olurdu yerler..Beton degil..Sasırdım ama üzülmedim..Su anda hiçbişi üzemez beni..Deliyim...Doluyum..

Asagıdaki parka gittim bi baktım kum orası..Salıncaklar var..Dışlamışlar parkın bu kısmını..Burda beton yok..Ne kadar yazık..Oturdum salıncaga..Evet sıgdım gerçekten..Ayaklarım yere degsede..Ne zaman bu kadar buyudum ben?..Celişkimse elimdeki sigara..



Time of your Life sarkısıyla sallandım gülerek, gülümseyerek..Nasıl mutluyum..Sonra Even Flow'la çoştum..Goklere diktim gözlerimi, bulutlara dokunmaya calıştım.. Fonda gülüşlerim..İnsanlar garip garip baktı bana..Gülümsedim onlara..'Gunaydın' dedim utanmadan..'Korkma ben deli degilim.İçimdeki cocuk bana bunlara yaptıran.Sen ne zaman kaybettin mutlulugunu?' diye geçirdim içimden..Sormadım ama..Cevaplarını
bildigim soruları sormuyorum..Yazık o insanlara..

Mad World'le kapattım gözlerimi sadece rüzgarı hissetmek adına..Düsen kulaklıklarım bile sinirlendirmedi beni..Utanmadım söyledim sarkımı sesli sesli..Hissettim derinden sözlerini..'NO expression' demiş sözler..Ama bu sefer guzel bir hissin ifadesindeyim ben..Caresi olmayan ama mutlulugumun kaynagi olan bir ifadedeyim..Halimiz Duman'la isyan ettim..Ama yinede gülerek..Aynı anda sallanarak kucucuk salıncakta..Sonra sarkı bitti bi anda..Hatalı kayıtmış..Yine sinirlenmedim..Enteresan..

Better Than Me geldi sonra..Of dedimm Off ama üzülmedim..Benden birine gitsin dedim bu sarkı..Onuda bagıra bagıra söyledim..Baska birinede 'The Drugs dont work' adlı sarkıyı yolladım..Belki ulaşır..

Deli deli sallandım ben bugun parkta..Deli deli güldüm..Kendi kendime mutlu olarak hemde..Hayatımda iz bırakanlara gelsin bu sözümde:

'Sizden öncede vardım ben!!'

Deli deli sallandım ben bugun parkta..Deli deli güldüm kendi kendime..Deli deli şarkı söyledim sesimden utanmadan..

Deli dediler gülüşlerime..Aman desinler deli bana..Yinede onlarıda güldürdüm bence..İçlerinden güldüler..İçlerinden söylediler sarkılarımı benle, benimle beraber.. Aman desinler deli bana..Güleceklerse eger benle,benimle beraber..Desinler..Helal olsun onlara..

30 Aralık 2009 Çarşamba

Kaybolus

Hastalikli ruhumun araliklarindan
Süzülmeye basladi ismin
Korkak vazgeçislerimden
Hoyrat kaybolusum oldu ismin

Kimse anlamiyor senin gibi
Manasiz isyanlarimi
Kimse duymuyor senin gibi
Sessiz çigliklarimi
Kimse hissedemiyor senin gibi
Önemsiz olan benligimi
Yagmur bile islatmiyor
Senin yanindaki gibi

Benki bogun egmisim senelerdir
Kendi yarattigim engellere
Benki köle olmusum yillardir
Kendi yarattigim gerçeklere
Simdi nasil kirarim kilitlerimi

Sensiz yürüsemde yagmurlarda
Yalniz kalsamda kalabaliklarda
Kimse anlamasada kayboldugumu
Ruhum beni sana getirmesede
Sesin kalir kuytularimda

Dinlerken aci çektigim
Nota olursun gecelerime
Düsüncemdeki sen ise
Aydinlik olur sabahlarima

29 Aralık 2009 Salı

Hadi ordan be!!

İcimden atamadıgım bi sıkıntım var bugun..Ben bugunu sewemedim..Olmadı bugun..Olmadı bu cocuk..İçimde cıglıklarım, dışımda gülüşlerim var..Kendimden de sıkıldım aslen..Ruzgarlarda yurumek istiyorum..Yüzüme yüzüme vursun..Soguktan canım acısın..İçimin acısını unuturum belki..Aslında bir derdimde yok..Kendi sımarıklıgım..Kendime saldırıorum buaralar..Saldırcak baska birini bulamadıgımdan belkide..Keşke piyonlar olsaydı hayatımda kırdıgımda üzülmeyecegim yada gittiginde önemsemeyecegim..Agladıgında güleceğim piyonlarım..Hadi ordan be!!

Bu beni, kendi yazdıgım sarkı sozlerinde degilde, baskalarının yazdıklarında buluorum. Gerci ben bile bilmezken kendi yazdıklarımın degerini,bilecek biri var mıydı?..Oldu mu hiç? Simdi nerde? Ne yer? Ne içer? Neden bardagın boş tarafından bakar oldu?
Artık bestelenseler bile yazdıklarım haberim olmayacak mesela..Olsa, Guzel olmaz mı?

Hadi ordan be!! Aslında bu yazıyı yazcak kadar depresif degilim yada mutsuz yada dertli..Sizde hemen herşeye inanıosunuz ama..

Sabahlar..

Sabah kalktıgımda cok zorlanıyorum..Once dus mu alsam yoksa önce kahve+sigara mı yapsam..yada bunlardan once kahvaltı..Karar veremiorum..Kararsız kalmak zor zanaat..Oysaki uyandıgımda her sey net olsa kafamda gunler ne kadar kolay baslardı..Bide hepsi oyle birbirinden farklı eylemlerki aynı anda yapılmıolar..Dustayken kahve+sigara olmuo, kahvaltı kısmını eklemiorum bile..Hep yasıorum ben bole celiskileri ama gozumu actıgım anda bu paradoksu yasamak cok yoruo beni..Yorgun uyanıorum..He bide eger yine hareketli ruyalar gorduysem bi sure onlarında etkisindende cıkamıorum..Aptal gibi homur homur dolanıorum evde..Annemle karsılasıoruz..Hemen konusmaya baslıo..Hic durmuo butun anne modelleri gibi..Butun anneler aynı..Babalar yine daha cesit cesit olabilio, ama anneler öle diil..Suratımı gorunce duruo annem bi sasırıo..'Daha yeni uyandın nedir bu aksilik' die soruo..'Dur' diorum anne 'Dur' 'cok zor bi karar almam lazım'..
Allahtan beni uyandırmıo artık sabahları..O konuda anlaştık yıllar once..Hoş olmuo cünkü..Birisi uyandırınca dahada agresif oluorum..Artık sabahları sadece telefonumdaki calar saatle kavga ediorum..

Sabahları eglenceli uyanan insanlara cok imreniyorum bazen..23 senelik omrumde 1 yada 2dir öle uyandıgım..'Heralde onların kendilerince rituelleri yok' diorum sabah kalktıklarında yapmadan mutlu olamadıkları..Karar vermek zorunda diiller 'once hangisi' die..Gelişine yasıolar butun bir gunu..Bi sarkıda geçiodu hatırlamıorum simdi..Hatırlamayada calışmıorum aslında 'Gelsin hayat, oldugu gibi gelsin' demiş sarkı -artık kim yazdıysa-..Cok sacma buluorum..Gelmesin hayat oldugu gibi..Ben sekillendiriyim..Soz sahibi ben olmalıyım gelicek olan hayatta..Oldugu gibi kalmasın..Hep degissin hic durmasın..
Dun neydi bugun ne oldu mesela..Bisi degismemis gibi duruo..Sevmiorum bu dusunceyi..Dunde kalktıgımda 'kahve+sigara mı? dus mu? yoksa kahvaltı mı?' die düsünmüstüm..Her gun aynı baslamazki ama..Bi kere karar verebilsem aslında hep ole devam etcek gerci ben yine yaptıgım sıralamadan sıkılırım zamanla..Hayattaki diger etkenlerden sıkıldıgım gibi..Bazen diorum bi kedi-köpek bisimi alsam..O canlı yaratıgı mı uyandırsa beni? Ama yine karar veremiorum..Kedi yada Köpek..hmm yine zor bi soru oldu..Kendime hic acımıorum..Hep sorular yoneltiorum..Her soruyu olabildigince zorlastırıorum..Aman yanlışlıkla karar veririm falan..Aslında en cok ben kendim olarak yoruorum kendimi..Deli miyim neyim?..Hadi hayırlısı..

Bu arada yazı yazarken sigara yakmışım..Tribe girdim heralde..bunu kahve takip eder bence..sora duş..sorada bişiler yerim artık..EEhh napalım bugunde bole olsun bari..

Yok artık daha neler?

Yok artık daha neler diomus adam..Okadarda olmadıgımı sölemistim zamanında..Nası dedirttim onuda bilmiorum, ama diomuş işte..Gormeyince gecicekmiş yada konuşmayınca..Oda kabulumdur..Keske inanabilsem ama..Keske sarısınlıklarımın arkasına saklanmasam..Anlatmak istemezken kendimi nası anlatsam, yada bıraksam yanlış yorumlasa beni..O da yanlış tanımış olsa..Artık muzigimide aldı benden..Ne farkeder??
Kim kimi aslında gerçkten tanır bilir..Herkes kafasındaki hapishane icinde aslında..Herkes kendi sınırlarında, kendine..Bende kendime kaldım..Memnunum ama ben isyan etmiorum artık..Toz pembe bi dunyam olsaydı içine başka renkler katabilseydim..Bu siyahlıkların arasında diger renkler boguluo..Renk katili oldu dünyam..dünyamız..Birbirimizi tüketmeye programlanmışız..Yeni bi program yazsam onu yüklesem herkese..öle bi teknoloji yok..Keske olsa yapsalar..Yok artık demeseydi ama keske..bari o olmasaydı..Onu dedirtmemek için ugrasıodum ben caktırmadan..Cok iyi rol yapıomusum ben..Hangi 'yüzüm' gerçek anlayamıcak duruma gelmiş..Kızmıorum..Kızamıorum..Haklıdır..Demiştim ben benim bi suru 'yüzüm' vardır die..
Yinede tesekkur ederim adam..Siyahların arasında bi renk olabildigin, ben coktan vazgecmis olsamda savasmaktan vazgecmedigin icin..cok zorladım heralde sonunda senide pes ettirdim..Yaparım demiştim..
Saol rengin icin..Renginin tonu yok bende..tarifin yok..Gitmeseydin olurdu..Sıfatsız ama renkli kalırdık..Tesekkurler

Sesim uzak

Sesim uzak, sesim uzak
Sesim kendime bile yabanci
Sen sormadiklarimin kiyisindayken
Ben istememki cevaplarini

Çikmaz dudaklarimdan
Hep kurdugum o cümleler
Kaybolur gözlerimden gözlerine
Sana söylemem gerekenler

Sadece içimden geldigi halde
Oyunlarla ugrasmazken hemde
Hedefimde yapmamisken seni
Yinede göremezsin
Yüzümün gerisindekileri

Kimisi, birisi, digeri

Kimi gördügünü sanir beni
Digeride tanidigini sanki
Biride bildigini sözde
Gerçekten çözebilirmis gibi beni

Dinlermis gibi yaparken
Siginirim aldirmamanin hafifligine
Önemsermis gibi yaparken
Hakveririm teker teker hepsine

Kendimden baskasi yokken yanima kalan
Bu ben bile yabanci gelir kendime
Susmayan düsüncelerimde
Bir kendim bile kalabalik gelir
Dinmeyen firtinalarimda

Yoksayarim hepsini bastan sona
Yasanmamis kabul ederek
Kimse acitamaz canimi
Olanlari hatirlatarak

Aceleyle yasarken hayati
Telasim ele verir beni
Pismanliklarim durmadan kovalar
Hatalarim acimadan yakalar

Dön dur

Kendimi basa sardigimda
Kelimeler tekrar eder durur
Bahanelerimi anlattigimda
Önce kendim yanilir durur

Insan içinde yalniz kaldigimda
Yaslar içime akar durur
Keskelerimle oynadigimda
Yaralarim silinmez olur

Isiklarimi kaybettigimde
Önümdeki görünmez olur
Karanlikta kaldigimda
Yollar bulunmaz olur

Bosluklarimi dolduramadigimda
Mutlulugum saldirir durur
Yardim etmezse birileri
Kaybolurum derinlerimde

Same

Always the same lies. First I told them then they told me. We pretend like we believed those lies which give us a fake happiness. We never questioned our fake reasons. We just go with the flow, until its finally over. Always the same anger. There is a wrong phrase about life that we live. 'People change'. People do not ever change. If there is a change, only the names change. Names are turning into another names. Apperances shade into different kind of apperences. Always the same emotional crises. Everybody on earth have to suffer from some pain. Usually this pain bound to the love. We always believe that we are the only ones who can love like this or sorrow like this, and again we believe that we are the only ones who can take it as it comes. We try to hang on. We try to forget the pain that we'r already addicted to. At the end we become such a miserable creature that noone can help. Misery loves company but at the end we'r just all alone..
But here is the thing.There is no unique event,love or moment. Everything that we go through, has been seen before.Everything that we considered so special is actually not that special. Despite of the same letdowns, emotions or the lies, we never have the courage to accept and admit our similarities with other people. We just wait to drown in our anger,loneliness and pain..

I had been waiting for you..

Sometimes you recognize yourself in someone else's eyes.When you find that person do not have any open doors to run away and do not let him too.Live happilly ever after till the end.When the end comes, you will know, you will feel the cold.At the end all the promises both you and him made,all the jokes both you and him laugh,all the fights make both you and him cry have no meaning anymore.When there is hope in the middle of the room always be the pain too.Do not use hopefull sentences and do not let him do.There is nothing good about goodbye but when the end comes just say 'goodbye'.If its real that you shared, he will come back to you
and when he comes back to you, you can say with tears running down your face and a big smile on your lips
'I had been waiting for you' ..