Bir Cümle Daha

 

Bazen eski bir alışkanlıkmış gibi çalışmaya başlıyor parmaklarım. Oysa ne kadar da yabancılaşmışım harflerime. Üstelik klavyemin bir sesi vardı beni sakinleştiren.

 

Bazen anısı kalmış duygulara dokunuyor aklım. O anlardaki saflığı hisseder oluyorum. Sonra geldiği gibi gidiyor. Her ilişkide bir uyanma anı vardır çünkü. Kayboluyor flu duygular. Rüyalar sonlanıyor. Dedim ya, uyanıyorsun. Oysa kimse uyanmak istemez.

 

Sonra uyunmuyor böyle yarım böyle eksik. Ve böylesine sessiz.

Bir sigara yakılıyor uyku öncesi sohbetlerin yerine.

Kanserli duygularıma dokunuyor o sigaranın dumanı. Hep daha da kasvetli. Bense hep daha kuvvetli çekiyorum içime.

Bir üflersen yıkılacağım oysa ki.

Bir cümle daha kurarsan geleceğim.

 

Ve eğer ben, bir cümle daha susarsam, sen yine gideceksin.