Celistim

Tam uyuyacaktım ben.

Uyuma dedi.

Makyajımı temizledim. Lenslerimi çıkardım. Gözlükleri takınca yine berraklaştı her şey. Oh çok şükür.

Tam yazacaktım ben.

Yazma dedi.

Blogumu açtım. Kelimelerle savaşır oldum. Bozuk bilgisayarımda.

Zaten hep böyle çeliştim içimde.

Tam sevecektim ben.

Sevme dedi.

Sevdim.

Sonra hiç sevmemiş gibi davrandım.

Tam sigara yakacaktım ben.

Yakma dedi.

Yaktım. Filtreyi söktüm. Çakmak sonrası.

Planlar yaptım. Kendimle ilgili. Geleceğimle ilgili. Gerçekleştirdiğim hayaller yerine yenilerini koymaya çalıştım.

Listede hep çok madde olsun istedim.

Sonra vazgeçtim. Yeni hayaller bulamadım. Düşünenlere yeni hayal bulmak zor. Çocukluktan kalanlarla idare ettim bu gece.

Evet bu gece yine çeliştim kendimle.

Bu kadar kendine dönükken hayatlar nasıl seveceğiz tekrardan dedim.

Sonra yine kalpcikler büyüttüm içimde. Belki bir gün paylaşırım diye.

Yazı denetimi kızdı bana. Türkçeyle ilişkimiz pek iyi değil bu aralar.

Düzeltmedim yanlışları.

Şarap içecektim. Tek başına içmek eskisi kadar keyifli gelmedi.

İçmedim.

Bu gece neye karar verdiysem, bir sonraki cümlede vazgeçtim.

Yazayım dedim.

"Yazma" ya yenildim.
Neyse ben bu gece çok çeliştim kendimle.