8 Mart 2012 Perşembe

KONY


Yataklarınız sıcak mı dostlar? İşe gitmek çok mu zor geliyor? Ya da yorulunca taksiye mi biniyorsunuz? Daha başka ne şikayetleriniz var şu hayatta?

Kimsenin derdi kendine küçük değil. Evet, hepimizin derdi o kadar büyükki, kendimizden başkasının derdini dinlemeye bile tahammülümüz yok.
Yukardaki videoya bi zaman ayırıp izleyin o zaman.

Invisible Children*, bir fikirden ortaya çıkıyor. Tek bir adam, tek bir çocuğun hikayesini dinliyor. Ve Dünya'yı değiştirmek için her şeyini ortaya koyuyor.

O çocukların yatakları yok sığındıkları. 1 adam, Kony, 30.000 çocuğun kabusu oluyor. Tam 22 senedir. Durduran yok, hatta bu videoya kadar o adamın ismini duyan bile yok belkide ülkemizde. Ve o sadece bir adam. Daha nice ismi bilinmeyen caniler, katiller, soysuzlar var bu Dünya'da. Ve biz bilmiyoruz. Tam gözümüze sokulana kadar gündelik işlerden dert yanıyoruz. Bu kadar basitiz işte.

Yarım saatlik bir video evet, bizim yapabileceğimiz şey sadece izlemek, paylaşmak, üstüne yazılar yazmak. Ama bu çocukların kurtuluşu işte burdan umut buluyor. Başka bir adam, sesini duyuruyor. Ve ben bu gün en azından ne kadar sanslı olduğumu bir kere daha farkediyorum. Göz yaşlarım uzun zamandan beri hiç bu kadar anlamlı olmamıştı.

Her şeyde olduğu gibi, bu videonunda belli amaçlar ve çıkarlar uğruna ortaya çıkarıldığına dair söylemler var. Doğruda olabilir ki, muhtemelen doğrudur. Dünya düzeni çıkarlar üstüne kurulu sonuçta.Fakat bazı çıkarlar gözetilirken, eğer bir çocuk bile kurtulabiliyorsa, Uganda da neler olduğunu bilmeyen bir insan bunu öğreniyorsa, bence bu bile yeter. 

Kaldı ki, Ugandaya kadar gitmeye bile gerek yok. Bizim ülkemizde de, terör örgütleri aynı şekilde çalışıyor. Yani bence bu video yalnızca tek bir ülkeyle alakalı değil. Terör mağduru her ülkede işler böyle yürüyor. Yalan olabilir bu video, ben izlerken boşuna ağlamış olabilirim, gerekli araştırmayı yapmadan bu yazıyı da yazmış olabilirim fakat bu videonun (belki) yalan olması, Dünya üstünde böyle örgütlerin olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Kaçırılan, zorla ailelerini öldürmek zorunda kalan, kardeşlerinin boğazı kesilen çocuklar / insanlar gerçekten var.
Bu videoyu paylaşmak bu yazıyı yazmak hiç birşey değiştirmiyor evet. Sadece ben rahatlıyorum. Ama bu videonun ortaya çıkmasını gerçekleştiren adamın da yaptığı tek şey, olayı duyurmaktı. Yazmaktı, çizmekti, konuşmaktı. 

Benim şahsen yazmaktan ve bu videoyu paylaşmaktan başka yapabilecek bir şeyim yok şu anda.
Ama şurdan yola çıkarak yazdım bu yazıyı;

Bir fikir, bir adam, Dünya'yı değiştirebilir. Susanlar için sesini duyurabilir. Ve belki de bir hayatı bile kurtarabilir.

Yetmez mi?

* Görünmez Çocuklar

1 yorum:

Unknown dedi ki...

Güzel bir videoymuş ama sonuna kadar izleyemedim. :( Teşekkürler...