9 Mart 2011 Çarşamba

Su andan istediklerim

Bu aralar çok başka bir ruh halindeyim. Hani Dünya yıkılsa umrumda değil eğer Mars'ta yaşam varsa. Oraya gideriz. Bir de orayı yok ederiz. Problem değil yani. Kar yağıyor dışarda ve benim tek derdim, lab. olup olmaması. Allah daha büyük dert vermesin. 16ya kadar belli olur die umut etmekteyim, nitekim diğer dersleri kafamda öldürmüş bulunmaktayım. Bir türlü atamadım içimden şu kaçıp gitme isteğini.

Bedenen hiç bir yere gidemiyorum, fakat kafam beni bırakıp bırakıp gitmekte bu aralar. Dersteyken gidiyorum bi yerlere, kafamda kurguladığım saçma olayları düşünüyorum en ince ayrıntısına kadar. Engel olamıyorum dalıp dalıp gitmeye. Dun uzunca bir süre roman yazma tekniklerini araştırdım ve öğrendiğim bir çok şeyin arasında beni en çok etkileyen "Yazmayı öğrenmek için, yazmanız gerekir." cümlesiydi. Saol dedim içimden. Saol varol. Bunu gördükten sonra kapadım zaten butun tab'leri. 'İşine gücüne bak,roman falan bırak bu işleri, senin neyine' dedim kendime. Aklımı kızdırmış olmalıyımki, yine gitti bi yerlere. Geri gelmeyince bende yatıp uyuyım bari dedim. Uyumadan önce TV.de Ayşe Kulin'le ilgili bir program vardı, onu izledim. Özendim, imrendim. Okumam lazım daha çok, kendimi geliştirmem, Dünyayla, toplumla ilgili daha çok öğrenmem gerek. Fakat zaman bulamıyorum. Bir insan, kitap okumayı bu kadar severken, okuyamaması ne kadar da acınası. Üstelik kitap okumak bir çoklarına külfet gibi gelir. Benim içinse bütün aktivitelerden önemli olabilir.  Mezun olduktan sonra, bir "Mevlana-Mesnevi" okuyacağım bir de "Büyük İnisiyeler" diye bir kitap. Şimdilik listemde bunlar var. Yani aslında çok kitap var ama bunlar sanırım en çok dişe dokunur olanları.

Şu andan tek beklentim, bir kitapçıya girip kaybolabilmek. Sonra aldığım kitapları, camın önündeki koltukta okumak teker teker, kaç gün süreceği umrumda değil. Uyumama bile gerek yok hatta. Perdeler sonuna kadar açık olsun, kar yağışı eşlik etsin bana. Bir de kahvem olsun. Tek eksik bir şömine, napalım oda eksik kalıversin.

2 yorum:

Dicle dedi ki...

Yine yaptın yapacağını:) Son paragraf tam da benim istediklerimi anlatmış. Bir zamanlar yapardım onu tatil zamanları. Kitaplar birer birer bittikçe daha iyi hissederdim kendimi. Artık okumaya zaman ayıramıyorum, ayırabildiğim zamanlarda ise beynim o kadar meşgul oluyor ki kitabı anlayamıyorum..

firste dedi ki...

Son son son 3 ayımız umarım, ondan sonra istediğimiz her şeyi doya doya yapacağız, en azından mesai'den sonra :))
Tabi bence ona da şükür :))