15 Nisan 2011 Cuma

Konser Günlükleri

Şimdi efenim, bugun Maroon5 konserine gideceğim için birazcık heyecanlıyım. 1 saate falan çıkacağız evden. Daha önceden konser kültürü olmayan arkadaşlarımı (bunu kesinlikle kötü bi niyetle söylemiyorum) doğru şekilde yönlendirmiş olmanın dayanılmaz mutluluğu içindeyim. Özellikle konser alanlarının yapısını ve sağlanan ulaşım yollarını daha önceden ailem sayesinde tecrube etmiş olmamın bunda etkisi büyük tabiki.

Şimdi ben ilk konserime 13 yasında ailemde gittim sanırım. 98 yada 99 yılıydı. İlk gittiğim konser Rolling Stones konseriydi. Ali Sami YEn'de. Şimdi bile düşündüğümde hayatımda katıldığım en güzel konserdi. Bildiğim şarkılara deli gibi eşlik etmeye çalışmam, baya komik bir görüntü ortaya çıkartsa da, yinede çocuklarıma o konsere katıldığımı gururla anlatacağım. Sonrasında uzun bir aradan sonra Depeche Mode konserine gittim. Ablamın arkadaş grubuna sevgili annem ve babam da dahildi. Üstelik ertesi gün Hürriyetin Kelebek ekinde 2. sayfa haberiydik ailecek. En önden çekilen yarım sayfalık fotograf  ben annem ablam ve babamın nasıl eğlendiğini ölümsüzleştirmişti. Kapıların 7de açılmasına rağmen sabah 11de gidip sıraya girmiştik. Böyle bir sıcağı daha önceden tecrübe ettiğimi hatırlamıorum. Şişe suları basımızdan aşağı boca etmemize rağmen  5 dakika içinde kupkuru oluyorduk. VE o sırada insanların birbirleriyle kaynaşması, çeşitli alkol ve benzeri tüketim maddelerini paylaşması paha biçilemezdi. Yine olsa yine yaparım. Ha birde konser anında ablamla bizi VIPden ayıran benchlerin üstünden atlamamıza hiç bir güvenlik görevlisi engel olamamıştı. Sonrasında malesef Axel rose ve Roger Waters konserlerine sınavlarım yüzünden katılamasamda, ailem en iyi şekilde o konserlere katılımlarını sağladılar. Sonrasında annem ve babamla bir konsere daha gittim fakat ne olduğunu pek hatırlayamıorum şimdi düşününce. Eski efsanevi gitaristlerden biriydi. Yanımızda devamlı konuşup duran 13-14 yaş grubu çocukları, babamın azarlaması o konsere damgasını vurdu. Yaş ortalaması 50-60 idi o konserde. Sonrasında U2 konserine gittim geçen sene. Yine ablamın arkadaş grubu, annem ve babam olarak katıldık o konsere. VE o konserde bir daha tribünden bilet almamaya karar verdim. Yine de Aslantepe'de olan konserde inanılmaz görüntülere şahit oldum. Çok güzel bir shov'du gerçekten. Şimdiyse Maroon5 konserine gideceğim. Bence biraz daha erken gidebilirdik ama çalışan arkadaşlarımız olmasından dolayı bunu başaramayacağız. Bundan sonra eğer bir değişiklik olmaz ise BOn Jovi konserinde 12 saat önceden giderek en önde olmayı planlamaktayım. Birde Amy Winehouse gelecekmiş. O kadını hiç sevmem ama muhtemelen ona da gideceğim.  Katıldığım Türk gruplarının konserlerinden şimdilik bahsetmiorum.

Evet şimdi tüm bu anlattıklarımdan yola çıkarak, bir konserle ilgili 'Yaeee hiç bir şarkısını bilmiyorum, neden gidiyim?' mantalitesinin kesinlikle anlamıyorum. Bu bir kültürdür ve senin gibi olan insanlarla yaptığın bir paylaşımdır. Konser demek sadece bildiğin şarkılarda tepinmek değildir yani. Bu böyle biline. Ama yinede zorlama yok.

Evet şimdilik bu kadar. Hepinizi öpüyorum. Konsere gidin, tiyatroya gidin (içerde sakız çiğnemeyin), baleye hatta operaya gidin. Size neler kazandırdığını görünce çok şaşıracaksınız.

Hiç yorum yok: